Inleiding

OVER DE VERNIETIGENDE WERKING VAN DE KUDDEGEEST EN OVER EEN BETERE WEG

-
Aan de hand van een verhaal over rivaliserende groepen hangjongeren in achterstandwijken maakte Leonard Bernstein in 1959 met zijn muziek voor de musical West Side Story ongekend voelbaar hoe vernietigend de kuddegeest kan zijn voor de betrekkingen tussen welwillende eenlingen. Maar minstens even intens bood hij zicht op een betere weg.
-
Bernstein hield daarmee de maatschappij een spiegel voor die verder reikt dan de ervaringen van jongeren op buurt- en wijkniveau en die ook nog niet in het minst is ingehaald door de tijd. Diezelfde kuddegeest ligt immers nog steeds ten grondslag aan religieuze conflicten en ook aan oorlogen tussen landen. Nu, 50 jaar nadat zijn compositie vanuit Broadway en West End als een wereldwijde hit insloeg, heeft de boodschap van Bernstein dan ook nog niets aan belang en actualiteit ingeboet.
-
Tot zover - in vrije bewoordingen - de visie van de vooraanstaande Engelse muziekpublicist Stephen Pettitt.
-

Na theater, bioscoop, huiskamer en concertzaal nu naar de klank van de straat
--

Hollywood bracht West Side Story in 1961 de bioscoop in en werd daarvoor met 10 Oscars bekroond. De soundtrack bereikte datzelfde jaar talloze huiskamers, want stond 54 weken nummer 1 op alleen al de Billboard-top-10.
-
Van zijn partituur had Bernstein toen al 9 onderdelen herschreven tot ‘The Symphonic Dances from The West Side Story’. Op het concertpodium werden die in 1961 door The New York Philharmonic geïntroduceerd.
-

Meesterdirigent

-
Deze symfonische variant is onlangs door Yves Wuyts (29) voor fanfare bewerkt daarmee naar de klankwereld die van oudsher in zeer brede kring met verenigingslokalen en met de straat wordt geassocieerd. Wuyts diende zijn arrangement als groot eindwerkstuk in bij het Lemmensinstituut in Leuven. Hij dingt daarmee naar de titel meesterdirigent voor fanfare, harmonie en brassband (HaFaBra).
\\
Op 22 september a.s.treedt hij in Leuven voor zijn eindproef aan met de Koninklijke Fanfare Kempenbloei Achel, vigerend wereldkampioen WMC. Kempenbloei gaat niet over één nacht ijs. Het gezelschap studeerde het arrangement in onder leiding van zijn vaste dirigent Ivan Meylemans en bracht het bij wijze van eerste try-out op 21 juli  van dit jaar als onderdeel van een avondvullend concertrepertoire ten gehore gebracht in het Teatro de La Zarzuela in Madrid. De klankkleur van de combinatie Kempenbloei/Meylemans Meylemans kreeg hiermee zijn beslag. (Vanuit het publiek klonk tijdens deze voorstelling overigens bij herhaling:“Viva Bélgica!”).
 -

Welke klankkleur precies?

Het Lemmensinstituut schrijft examenkandidaten voor dat zij hun grote eindwerkstuk ten hoogste 2 keer zelf mogen repeteren met het gezelschap van hun keuze. Op de avond van dinsdag 7 september a.s hoort Wuyts voor het eerst hoe zijn arrangement tot op heden klinkt en krijgt hij anderhalf uur de gelegenheid om Kempenbloei duidelijk te maken in hoeverre het resultaat afwijkt van de klankkleur die hém als arrangeur/dirigent nu precies voor de geest staat.
-
Die eerste krachtmeting gaat zich afspelen tijdens de wekelijkijkse Kempenbloei-repetitie vanaf 20.00 uur in het P.C. Michielshof, Michielsplein 1/A in Achel (tel. +32 (0)11 64 76 05). Deze repetitie is, zoals trouwens altijd, gratis toegankelijk. Dat is ook het geval als Wuyts samen met Kempenbloei op 21 september voor de finale test aantreedt in het Lemmens Instituut, Herestraat 53 in Leuven (tel. +32 (0)16 23 39 67). Ook daar gaat die avond het spel om 8 uur op de kar.
-

Rob Kuil

-
-